İranlı şair, filozof, matematikçi ve astronom olan Gıyaseddin Eb’ul Feth Ömer İbni İbrahim el-Hayyam, 18 Mayıs 1048’de Nişabur’da (İran) doğdu. 1 Aralık 1131 tarihinde vefat etti. Doğduğu kentte Mausoleum of Omar Khayyam’a defnedilmiştir. Genelde Rubaiyat (Arapça dörtlükler) ile meşhurdur.
Zaman zaman bu İranlı filozofun rubailerinden de örnekler vereceğiz. Ancak başlangıç olarak şimdilik kendisinin mümkün olabildiğince günümüz Türkçesine uyarladığımız bazı özdeyişlerinden örnekler vermekle yetineceğiz.
Ömer Hayyam der ki;
Büyüdükçe öğrendim ki;
*Az yemek, az konuşmak ve az dost lazımmış hayatta. Böylesi çok sağlıklıymış.
*Sevgini sadece “O” olduğu için, karşılık beklemeden ve sahiplenmeden vermek gerekiyormuş. Gerçek sevgi buymuş.
*Ağzından çıkacak şeyi üç kere düşünüp söylemek gerekiyormuş. Kalp kırmak telafisi olmayan bir şeymiş.
*Haklısın, peki, nasıl istersen, özür dilerim, tamam, sen bilirsin kelimelerini bol bol kullanmak lazımmış, insanı özgürleştiriyormuş.
*Bilgi, tecrübe, sevgi, ev, para, ekmek paylaştıkça çığ gibi çoğalıyormuş.. Vermek için ne kadar fazla çaba harcarsan, sana geri gelmesi de o kadar çabuk ve büyük oluyormuş.
*İçten bir gülümseme her kapıyı açıyormuş.
*İnsanları olduğu gibi kabul etmek, aslında kendi sınırlarını genişletmeye yarıyormuş.
*Önyargısız olabilmek, açılan fırsat kapılarının sayısını arttırıyormuş.
*Olmasını çok istediğin şey, gerçekten ihtiyacın olan şey olmayabiliyormuş.
*Sen neysen, dünyan da oymuş.
*İnsan en çok kendine yalan söylüyormuş.
*Sevmek ve sevilmekten daha güzel bir şey yokmuş.
*En çabuk nefrete dönebilen şey aşkmış.
*Hiçbir şey vazgeçilmez değilmiş.
*Yaşamın zorlukları ile baş ederken, mizahi bir bakış en iyi yardımcıymış.
* İstediklerini elde etmek yolunda hayal kırıklığı yaşamamak için, kendinden başka kimseye güvenmemek gerekiyormuş.
*Her şeyi ve herkesi ciddiye almak, ancak takılıp kalmamak gerekiyormuş.
*Çıkış olmadığını düşündüğün zamanlarda bile, aslında tüm seçenekler önünde duruyormuş, sen görmüyormuşsun.
*Son değil, yol güzelmiş.
*Kendim hakkımdaki düşüncelerim, başkalarının benim hakkımdaki düşüncelerini oluşturuyormuş.
*Dünya benim etrafımda dönmüyormuş.
*Gerçek özgürlük korkulardan kurtulmakmış.
*Olgunlaşmak, anlamakmış.
*Başarısızlıklarıma da, başarılarım kadar sahip çıkmam gerekiyormuş.
*Herkes seni sevmese de olurmuş.
*Hayattaki vizyonunu hayallerin belirliyormuş.